
Richard Morgan Fliehr, ur. 25 lutego 1949 w Memphis, Tennessee, były profesjonalny amerykański wrestler.Karierę rozpoczął w połowie lat 70., i dzisiaj jest nazywany żywą legendą tego sportu. Najbardziej znany jest z występów w nieistniejącej już federacji World Championship Wrestling, gdzie był główną, flagową postacią.Zakończył karierę 30 marca 2008 r. po przegranej walce z Shawn'em Michaels'em na WrestleManii XXIV .Zanim Ric podpisał kontrakt z federacją NWA (federacja Jima Crocketta . National Wrestling Alliance), przez 3 lata był głównym zawodnikiem federacji AWA (American Wrestling Association). NWA stawiała w owym czasie na dobrze wyszkolonych młodych wrestlerów i takim był właśnie Ric Flair. 4 października 1975 roku kariera Rica mogła się zakończyć w wyniku katastrofy samolotu i ciężkiej kontuzji kręgosłupa. Lekarze odradzali mu powrót na ring, jednak Ric postawił na swoim i wrócił do aktywnego wrestlingu. Ze względu na kontuzje jednak, Ric musiał zmienić styl zapasów i dzięki temu powstał legendarny już dziś gimmick Nature Boy.Ric Flair czterokrotnie był posiadaczem pasa NWA United States Heavyweight Championship, a następnie pierwszy raz zdobył najcenniejsze trofeum federacji NWA World Heavyweight Championship. Ric trzymał ten pas blisko 2 lata, i stracił go w 1983 roku. Niedługo później, na gali StarrCade 1983, Ric odzyskał tytuł, w walce w stalowej klatce. Ric trzymał pas mistrzowski blisko rok.W roku 1991 Ric nie mógł dojść do porozumienia z bookerem NWA/WCW . Jimem Herdem i będąc niekwestionowanym mistrzem wagi ciężkiej opuścił szeregi federacji NWA/WCW. W owym czasie WCW przejęło NWA i Flair dostał ofertę obcięcia płac o 50 procent i utraty ważnej klauzuli w kontrakcie, która gwarantowała mu możliwość kreowania swojej postaci. Herd nie widział talentu Rica i jako głównego wrestlera WCW chciał zrobić Lexa Lugera. Tydzień przed galą Great American Bash Ric odrzucił nowe warunki i został zwolniony przez Herda.
Ric Flair podpisał kontrakt z WWF, i jako posiadacz pasa WCW Heavyweight Title mówił o sobie jako o prawdziwym mistrzu świata wagi ciężkiej. Flair posiadał tytuł jako że przed jego zdobyciem zakupił go za 25000$. Flair zwrócił ten tytuł federacji NWA po odzyskaniu tej kwoty + 13000$ dodatkowo. Ric debiutując w WWF był już wielką gwiazdą. Pierwsze sukcesyzaczął odnosić w 1992 roku. W styczniu wygrał gale Royal Rumble, i jako zwycięzca mógł stanąć do walki o WWF Championship na gali WrestleMania VIII, jednak ze względu na to iż tytuł był zawieszony, Flair dostał automatycznie ten pas. Na Royal Rumble Ric wszedł z numerem 3 i blisko godzinę bronił się przed wyrzuceniem z ringu.
W lutym 1993 roku Ric Flair powrócił do "domu", do WCW, występując w programie "A Flair For the Gold". W tym czasie, ze względu na klauzule WWF (w której nie mógł występować w żadnej federacji po odejściu przez 3 miesiące) nie mógł powrócić na ring jako wrestler. Po powrocie Ric od razu zdobył WCW World Title, zanim we wrześniu 1993 roku ostatecznie federacja przekształciła się w WCW.
W czerwcu 1994 roku Ric Flair rozpoczął feud z debiutującym w federacji Hulkiem Hoganem. Na gali Halloween Havoc 1994 Hulk pokonał Rica Flaira, i w wyniku stypulacji ten musiał odejść na emeryturę. Po kilku miesiącach Ric powrócił jako wrestler i częściowo manager. Po tym wydarzeniu Ric kilkakrotnie zdobywał jeszcze tytuł mistrza wagi ciężkiej, pokonując między innymi Hulka Hogana na gali Uncensored 1999, w 2000 roku mistrzem był dwukrotnie. W 1996 roku Ric pokonał Konnana zdobył WCW United States Championship. Pas ten stracił 30 dni później w wyniku kontuzji. Do końca istnienia federacji WCW . marca 2001 roku Ric był główną postacią w promocji Teda Turnera.
Do listopada 2001 roku Ric nie pokazywał się w żadnych federacjach. Podpisał kontrakt z WWF(E) i zadebiutował na gali jako współwłaściciel federacji. W federacji zadebiutował jako heel jednak szybko dostał face turn i dołączył do "Stone Cold" Steve Austina. Ric był współwłaścicielem federacji, po odkupieniu akcji od Shane`a i Stephaine McMahon. Vince McMahon stał się głównym heelem federacji, którą postanowił zniszczyć sprowadzając grupę NWO. Storyline z NWO jednak nie wypalił, a Ric Flair rozpoczął feud z The Undertakerem, zakończony porażką na gali Wrestlemania X8
W 2003 roku Ric Flair rozpoczął krótki feudz Shawnem Michaelsem, który pomagał Kevinowi Nashowi w walce z Triple H`em. Na gali Bad Blodd 2003 Ric’owi udało się pokonać Shawna Michaelsa, z pomocą członka Evolution . Randy Ortona. W roku 2004, na gali Backlash 2004 Flair przegrał walkę z Sheltonem Benjaminem, który kilka tygodni wcześniej dwukrotnie pokonał Triple H`a. Kilka miesięcy później na gali Taboo Tuesday 2004, wyrzucony z grupy Evolution Randy Orton pokonał Rica Flaira w walce w stalowej klatce.20 lutego 2006 roku Flair stracił pas Intercontinental Championship w walce z Sheltonem Benjaminem.
27 lutego 2006 roku Ric pokonał Carlito w walce, która była kwalifikacją do "Money in the Bank" ladder match na gali Wrestlemania 22. Pomimo że wygrał w nieuczciwy sposób to wziął udział w walce na najważniejszej gali roku. W Money in The Bank jego przeciwnikami byli zawodnicy RAW . Rob Van Dam i Shelton Benjamin, oraz zawodnicy Smackdown . Matt Hardy, Bobby Lashley oraz Finlay. Zwycięzca pojedynku przez następny rok był pretendentem do pasa mistrzowskiego, i jednokrotnie mógł wybrać termin walki o najwyższą stawkę. Flairowi jednak nie udało się wygrał tej cennej walizki, która trafiła w ręce Rob Van Dama. Następnego dnia na gali RAW Ric został zaatakowany przez powracającego do federacji Umage, i jego managera Armando Alejandro Estrade.
30 kwietnia 2006 roku na gali Backlash Ric Flair przegrał walkę z Umaga.
25 czerwca 2006 na gali Vengeance Ric Flair pokonał Micka Foley w walce "I Quit Match"
Jego Karierę zakończył Shawn Michaels wykonując sweet chin music na WrestlemaniaXIV.